Tekst: Bram Klapwijk
Foto’s: Frans Peeters
Waar in ronde 1 de topborden er nog redelijk ongeschonden doorheen kwamen, moesten veel topspelers deze ronde berusten in het verliezen van hun 100% score. Tijdnood speelde op 3 van de 6 topborden een rol, met wisselende resultaten tot gevolg.
Op bord 1 speelden Groninger clubgenoten GM Sipke Ernst (wit) en FM Machteld van Foreest (zwart). Na een relatief rustige opening die van een Reti in een omgekeerde Benoni terechtkwam, nam de complexiteit van de partij gestaag toe. Na toenemende spanning in het middenspel kwam er een complex en ongebalanceerd eindspel op het bord. Het was de stelling van Van Foreest die sowieso al de hele partij de voorkeur leek te hebben, maar op zet 41 had dit voordeel mogelijk omgezet kunnen worden met de moeilijke zet 41…Dd1+ gevolgd door 42…d2! De vrije d-pion had in dat geval veel moeilijkheden voor Ernst op kunnen leveren, met een aantal ‘only-moves’ tot gevolg. Ze speelde dit echter niet en besloot lopers te ruilen ten koste van de bescherming van haar koning. Het dame-eindspel kon nog alle kanten op, maar met correct spel bleek eeuwig schaak de logische uitkomst.
Ernst en Van Foreest
Dan bord 2 waar GM Lodici en FM Eelke de Boer een soort kortstondig vuistgevecht aangingen. Lodici leek dit beter te doen en kwam met minder blauwe plekken én twee pionnen meer uit de verwikkelingen. In de daaropvolgende tijdnoodfase bleek De Boer een soort Popeye die net op tijd een blik spinazie open wist te trekken. Zijn tegenstander, onbewust van de nieuw opgedane krachten, bood rustig een dameruil aan. Uit het niets zette De Boer een koningsaanval op en deelde met een onverwacht torenoffer op zet 39 ogenschijnlijk meteen de genadeklap uit. Helaas bleek voor De Boer op zet 42 de spinazie ook alweer uitgewerkt. De hersenspieren krompen weer en hij bleek de zware computervariant tot voordeel niet te kunnen vinden, wat geen schande was. Een directe remise was wel mogelijk en dus dwong hij die af.
Na 2 halfjes op de hoogste borden was het IM Zwirs die als hoger geplaatste speler wel wist te winnen. Rik van Rootselaar wist niet opnieuw te stunten en werd vakkundig door Zwirs van het bord gezet. Met een kleine combinatie op zet 30 kwam Zwirs een tweetal pionnen voor in een dubbel toreneindspel. Interessant en met kansen op tegenspel voor van Rootselaar. Toch wist Zwirs die in te perken en de winst naar zich toe te trekken.
Zwirs in zijn toreneindspel
Op bord 4 draaide de tijdnood het lot 180 graden. FM Maris was druk bezig de partij van de dag op te zetten door vanuit een onschuldige stelling een massale koningsaanval op te zetten. In Konings-Indische stijl werd de witte koningsstelling onder de voet gelopen en offerde Maris er vervolgens ook thematisch een loper op h3 tegenaan. Hoewel zet 33…h4 nog volledig correct bleek, moet het zijn tegenstander FM Krishnan een idee hebben gegeven (de zwarte dame stond ineens niet meer gedekt). Toen Maris vervolgens uitgleed met 34…h3?? bleek er een dubbele penning in de stelling te zitten. Het voordeel verdween in één zet als sneeuw voor de zon en na de tijdnoodfase bleek wit gewoon een stuk voor te staan. Erg jammer voor Maris, mooi gevonden door Krishnan!
Op bord 5 trof IM Maatman de ervaren WGM Swati. Qua rating onder de 2000 gezakt, maar in het verleden duidelijk een stuk hoger gezet boven de 2300. Ondanks de verzwakte structuur liet Swati zien uiterst geduldig te kunnen spelen. Ze maakte geen fouten en dwong een Maatman met goed spel tot remise. Een goede partij van beide spelers.
Bord 6 was opnieuw een achtbaan, waarbij FM Schoorl tot drie keer winnend voordeel kreeg tegen WFM Margadgua. De eerste keer werd kort onderbroken door een moeilijke truc toe te laten die zijn tegenstandster ook niet zag. De tweede keer was serieuzer, en in tijdnood. De dubbele aanval die Schoorl toeliet kostte hem zijn belangrijke vrijpion. Een eindspel met een pluspion en ongelijke lopers had in remise moeten eindigen, ware het niet dat Schoorl met wit nog wel kansen had om het moeilijk te maken. De winst kwam en ging, maar in de nieuwe en laatste tijdnoodfase van de partij koos Margadgua voor een verkeerde koningszet en verloor alsnog. De verdediging die ze op had kunnen zetten was een studie, bekijk daarom vooral nog even de analyse!
