Vachier Lagrave zeker van eindzege
Sinds 1997 hebben we bijna elk jaar de jeugdwereldkampioen op bezoek gehad in Hoogeveen. Sommigen vielen bitter tegen, anderen hielden zich behoorlijk staande en af en toe zagen we een kampioen die niet alleen volledig opgewassen was tegen de andere geïnviteerde spelers, maar hen zelfs de baas was: Emil Sutovsky in 1997, Peter Acs in 2002 en vooral Shakhryar Mamedyarov, die in 2006 én 2007 de Kroongroep won.
Maxime Vachier-Lagrave kan zijn naam met gepaste trots aan de rij super-jeugdkampioenen toevoegen. Dankzij een derde winstpartij op rij verzekerde de Fransman zich in de voorlaatste ronde al van de eindzege. Als alles tegenzit op de slotdag, zou Alexei Shirov nog langszij kunnen komen, maar ook dan zal Vachier-Lagrave tot winnaar worden uitgeroepen op grond van het positieve onderlinge resultaat tegen Shirov.
Het slachtoffer van Vachier Lagrave’s dadendrang was andermaal Sergei Tiviakov, die onderhand het idee moet hebben dat hij in een slechte horrorfilm is terechtgekomen. Vier nederlagen op rij, het zal hem sinds zijn kinderjaren niet meer zijn overkomen. En er komt nóg een ronde.
Het verging Tiviakov vandaag zoals het zo vaak spelers vergaat die hun zelfvertrouwen zijn kwijtgeraakt. Lang loopt een partij alsof er niets aan de hand is tot opeens de concentratie verslapt met noodlottige gevolgen. De opening verliep probleemloos en met een kleine onnauwkeurigheid bij de 16de zet viel te leven, al zou 16 … Ld6 in plaats van 16 … g6 volgens Tiviakov veel sterker zijn geweest.
De weg naar het schavot sloeg zwart pas in toen hij bij de 24ste zet met het verkeerde stuk nam op e4. Na 24 … Dxe4 (25. Dxa7? of 25. Te1 Ta4!) zou de weg naar een half punt en een heel wat beter gevoel over het toernooi open hebben gelegen. Na 24 … fxe4 bleef zwart een pion achter in een matige stand waarin zijn koning steeds bescherming nodig had. Het siert Tiviakov dat hij met grote waardering sprak over het voorbeeldige, bijna foutloze spel waarmee hij door Vachier Lagrave werd opgerold.
De door het publiek vurig gewenste spannende slotronde, waarin Anish Giri tegen Vachier Lagrave om de toernooizege zou spelen, kwam er niet. Giri werd weggevaagd door Shirov, die een vastgelopen aanval nieuw leven inblies met twee pionoffers op rij. Giri spaarde zich na afloop niet. Hoe had hij zo stom kunnen zijn om Shirov die offerkans te geven? Als hij beheerst 16 … Tc7, gevolgd door 17 … Lc8 had gespeeld, zou wits aanval zijn doodgebloed.
Een spannende slotronde komt er wel in het open toernooi. Met de vier remises aan de hoogste borden schoot niemand wat op, zodat het morgen moet gebeuren. De Nederlanders hebben een hoofdrol. Erwin L’Ami speelt tegen Robert Kempinski, de ene koploper, terwijl de andere, Friso Nijboer, het opneemt tegen Sipke Ernst.
