Morgen beter
We hadden er lang op gewacht en toen het dan eindelijk zo ver was, viel het bitter tegen. De eerste ronde van de Kroongroep was _ laten we er niet omheen draaien _ teleurstellend. Een niemendalletje van 15 zetten bij Tiviakov en Giri en een vlakke remise in 27 zetten bij Vachier Lagrave en Shirov. We troosten ons met de gedachte dat het morgen allicht beter zal zijn.
In de commentaarzaal werd druk gediscussieerd over de vraag wie na de nietszeggende partij Tiviakov – Giri nu eigenlijk iets te verwijten viel. Niet iedereen was het eens met het argument dat in een klein invitatietoernooi de witspelers verplicht zijn te zorgen voor een gevecht op leven of dood.
De dissidenten vonden dat ook Giri zijn verantwoordelijkheid had kunnen nemen door een andere opening te kiezen dan de Russische verdediging, die in zijn handen een efficiënt maar niet bijster boeiend remisewapen blijkt te zijn. Vorig jaar, zo betoogden zij, was Giri de nieuwkomer, die desnoods met afbraakschaak moest zien te overleven. Inmiddels is hij de sterkste Nederlandse speler. Die status zou hem kunnen verleiden tot een andere toernooitactiek.
Maxime Vachier Lagrave zal zich met de beste bedoelingen hebben voorbereid op zijn partij tegen Shirov. Eenmaal achter het bord merkte hij dat daarbij een detail over het hoofd was gezien. Shirovs openingskeuze kan geen verrassing zijn geweest, in het recente toernooi in Bilbao speelde hij precies net zo in zijn zwartpartij tegen Kramnik.
Maar 12. Pe5 was zeker geen verbetering ten opzichte van de zet 12. Lb3, die door Kramnik werd gekozen. Shirov kreeg na ruil van alle paarden dermate comfortabel spel dat Vachier Lagrave zich gedwongen zag aan de noodrem te trekken met de zet 17. Lb5, die verdere vereenvoudiging afdwong. Het resterende eindspel met zware stukken eindigde enkele zetten later met een zetherhaling.
Voor het publiek werd de dag gered door de gooi-en-smijtpartij aan het eerste bord van de open groep. Manuel Perez Candelario en Robert Kempinski verzorgden een prachtig schouwspel met originele combinaties, soms veel te optimistische beslissingen en een nerveus tijdnoodduel tot slot. Kempinski trok ten slotte _ terecht _ aan het langste eind.
De Pool heeft na vier ronden een half punt voorsprong op de Indier Sengupta en een vol punt op een groot peloton met de Nederlanders L’Ami, Nijboer en Ernst.
