Op de rustdag van de match Timman – Van Foreest nodigde toernooidirecteur Loek van Wely Jorden van Foreest uit om enkele nevenactiviteiten te promoten. Zij stortten zich op het Schaakfietsen en het nieuwe Baskisch Schaak, waarbij aan twee borden tegelijk wordt gespeeld.
Nietsvermoedend zegde Nederlands jongste grootmeester toe, om vervolgens te belanden in een bloedstollende tweestrijd tegen de toernooidirecteur zelf, die deze recreatieve activiteiten aangreep om aan te tonen dat hij, hoewel gestaag zakkend op de wereldranglijst, nog niet helemaal uitgerangeerd was.
Tijdens het schaakfietsen was de sfeer nog gemoedelijk en werd er hartelijk gelachen en geklaagd door zowel de spelers als de omstanders, terwijl de stukken de toeschouwers om de oren vlogen.
Loek draaide de pedalen op een groot verzet steeds zwaarder ademend rond.
Jorden daarentegen, die doorhad dat er iets mis was met de software van de aandrijving, en hij dus onmogelijk middels het fietsen verslagen kon worden, spande zich in het geheel niet in op de pedalen. Maar ondanks dit overduidelijke voordeel raakte Jorden waarschijnlijk te zeer geïntimideerd door de trash-talk van de oude vos tijdens de partijen. Van Wely – Van Foreest 1½ – ½.
In de daaropvolgende Baskische Schaakmatch in de raadkamer van het statige stadhuis was de sfeer inmiddels veranderd en speelden onze helden op het scherpst van de snede, terwijl de afgeladen zaal muisstil toekeek.
Beide partijen werden na zware strijd in het voordeel van de breed grijnzende toernooidirecteur beslist.
Eerder op de dag had Dimitri Reinderman collega-grootmeester Erik van den Doel verslagen in hun Baskische Schaakmatch en had ‘Mr Chess’ Hans Böhm tegen een aantal amateurs gespeeld.
